Cykl: Integralny menedżer w społeczeństwie strachu [zawiera test]

Utrata integralności większości menedżerów to utrata integralności organizacji.

W poście „Gdy menedżer czuje się pogubiony” pokazaliśmy rzeczywistość, w której wielu menedżerów pogubiło się i straciło swoją integralność. Napisaliśmy o poczuciu niepewności, z którym różnie sobie radzą, najczęściej słabo. Ponieważ temat ten jest bardzo ważny, postanowiliśmy przedstawić go trochę szerzej, w czterech częściach cyklu „Integralny menedżer w społeczeństwie strachu”.

Każda część będzie poświęcona jednemu zjawisku, które jest konsekwencją utraty integralności menedżera.

Część I – Utrata orientacji

Część II – Utrata autorytetu

Część III – Utrata uznania

Część IV – Utrata bezpieczeństwa

W konsekwencji prowadzi to do utraty skuteczności biznesowej, satysfakcjonujących relacji i w końcu nawet do wylądowania w prekariacie. Ma to zatem istotne przełożenie nie tylko dla samego menedżera, ale również całej organizacji. Utrata integralności większości menedżerów to utrata integralności organizacji.

Poniżej zamieszczamy krótki test, który pozwoli Państwu na wartościową autorefleksję, pozwalającą zorientować się, czy są Państwo na drodze do utraty swojej integralności.

Proszę zaznaczyć te stwierdzenia, z którymi Pan/Pani się zgadza.

[contact-form-7 404 "Nie znaleziono"]

Jeżeli odpowiedzieli Państwo twierdząco:

• na więcej niż 5 pytań, ale mniej niż 9, to pokazuje zjawiska, świadczące o tym, że są Państwo na drodze do utraty integralności,
• na więcej niż 8 pytań, to pokazuje zjawiska świadczące o tym, że Państwo nie są integralni.

Tych, którzy twierdząco odpowiedzieli na więcej niż 5 pytań, szczególnie zachęcamy do śledzenia naszego cyklu „Integralny menedżer w społeczeństwie strachu”. Piszemy go z myślą umożliwienia lepszego zrozumienia opisywanych zjawisk, a dzięki temu podjęcia działań, które dają szanse na mądre obchodzenie się z coraz bardziej złożoną, niepewną i zmienną rzeczywistością.

A mądre obchodzenie się, to szansa na sensowne kształtowanie tej rzeczywistości i wyrywanie chwastów absurdów. Bo jak pisze Heinz Bude, prof. socjologii na Uniwersytecie w Kassel w swojej książce „Społeczeństwo strachu”

„Ludzie nie muszą być opanowani strachem, udawać, że nie widzą, godzić się z utratą własnego znaczenia i w konsekwencji obrażać się na cały świat.”