Joanna Stępień: Superprzykładem na to, do czego prowadzi brak struktury, o którym Pan wspomniał, są programy europejskie rzekomo rozwijające innowacyjność, czy też raczej rozdawnictwo pieniędzy dla tych, którzy we wnioskach o fundusze odpowiednio często wpisują „komputer” i „Internet”.
Wojciech Kurda: Pomyślałem sobie, że trochę światła na to, dlaczego nie chcemy myśleć o przyszłości, może rzucać przykład eskapizmu z najnowszej książki Filipa Springera poświęconej współczesnej urbanistyce. Opisuje w niej swoje starania skontaktowania się z osobami mieszkającymi na podmiejskich osiedlach domków jednorodzinnych, żeby porozmawiać o tym, jak im się żyje w takiej przestrzeni. Po wielu […]
Joanna Stępień: Podczas ostatniej dyskusji zastanawialiśmy się nad tym, dlaczego tak powszechne stały się banalizacja oraz unikanie trudnych i skomplikowanych zagadnień. Wspomnieliśmy o tym, że jest to niebezpieczne zwłaszcza, jeśli dotyczy zarządzających firmami i zespołami.
Zgodnie z obietnicą kontynuujemy nasz cykl rozmów o przyszłości. Joanna Stępień: Jakiś czas w Dzienniku Gazecie Prawnej ukazał się wywiad z socjologiem z Uniwersytetu Śląskiego o tym, dlaczego unikamy myślenia i dyskutowania o bardziej skomplikowanych i trudniejszych tematach.
Jak pokazują badania The Economist, większość menedżerów z dużych światowych firm odczuwa coraz większą niepewność: z jednej strony dostrzegają coraz większe tempo zmian oraz konieczność szybszego reagowania na nie, z drugiej strony stwierdzają, że w rzeczywistości decyzje w ich organizacjach są podejmowane coraz wolniej i z coraz mniejszym poczuciem, że są słuszne.