Ogląda się na urlopie, prawie bezmyślnie, prawie, bo myśli na pewno idą nie w tym kierunku, audycję na jakimś programie ADfiesta25, całkiem przypadkowo włączonym, i nagle, coś przykuwa uwagę. I to całkowicie. Emocja!
A ty? Czy zbierasz? Gdzie zbierasz? 21 mln Amerykanów zbierało jednego dnia. Nowozelandczyk zrezygnował z pracy, by zbierać – tak wygląda sezon ogórkowy w prasie i internecie latem 2016 roku. Prasa branżowa nie jest lepsza – już kilkakrotnie widziałam całkiem na serio zadawane pytania – jak możesz wykorzystać pokemony w swojej komunikacji firmowej?
W jednym zdaniu: dlatego, że nie uwzględnia kosztów cięcia kosztów. Przy takich działaniach myśli się wyłącznie o tym, co się zyskuje, ale zapomina się (lub pomija) o tym (to), co się traci. A z reguły traci się o wiele więcej niż się zyskuje.
Realne zarządzanie traci odniesienie do realności – czyli jak infantylnieją menedżerowie i padają koncerny.
Ludziom w wielu firmach idzie tak, jak na Titanicu: w drugiej i trzeciej klasie wszyscy już pojęli, co się dzieje, ale w pierwszej klasie widzą jedynie pluskającą wodę.
Czy stworzyli już Państwo arkusz kalkulacyjny pokazujący bilans zysków i strat generowanych przez brak zaufania w firmie? Przygotowaliśmy specjalnie w tym celu niewielką tabelkę, która podpowiada, o czym warto pamiętać przy tworzeniu takiego Excela.
Czy jako menedżer podejmujący decyzje odnośnie swoich działań na bazie racjonalnych przesłanek i obiektywnych kryteriów, stworzył Pan / Pani bilans zysków i strat pokazujący efekty braku zaufania (albo mądrego zaufania) wobec swoich podwładnych? Przygotowaliśmy krótką tabelkę, która pokazuje, czego w takim zestawieniu nie można pominąć.
Time of my life. Raczej nie jest to piosenka, którą nuci ostatnio pod nosem Angela Merkel.
Może, kiedyś, prawdopodobnie, chyba – częstotliwość, z jaką słyszę i widzę słowa rodem z Ody do Rozmydlenia (Rozmemłania), rośnie. Poczucie zagubienia i chęć ucieczki od odpowiedzialności widocznie narastają – zarówno na gruncie zawodowym, jak i prywatnym. Zupełnie jakby wiele osób ugryzło jakieś tajemnicze jadowite zwierzę, którego trucizna wywołuje paraliż. Wszyscy wiedzą, że w dżungli stale […]
Taki żarcik usłyszałam na jednym z wyścigów biegowych organizowanych ostatnio w Warszawie. Kontekst rozmowy: dwóch kolegów komentowało wysiłek biegnącego w tej chwili trzeciego. Wszyscy trzej należeli do drużyny reprezentującej na zawodach swoją firmę i zapewne byli bohaterami firmowego programu wellness.
